Net voor de voorstelling, of net erna. Tijdens de repetitie of lunchpauze van de kunstenaar. Het is op die momenten dat fotograaf Stijn Bollaert op bezoek komt. Rekwisieten slingeren in het rond. De koffie is al koud. Niemand heeft opgeruimd voor de komst van de fotograaf. Voor deze publicatie werpt Stijn Bollaert een blik voor én achter de schermen van een dertigtal cultuurhuizen in Vlaanderen. De focus ligt deze keer niet op de cultuur zelf - het 'werk' van de cultuurmaker - maar wel op de infrastructuur: de white cubes, theater- en concertzalen, ateliers, depots, studio's. Het zijn ruimtes waar cultuur getoond, gemaakt, beleefd of bewaard wordt. Infrastructuur betekent letterlijk: wat onder de structuur zit. Het is het fundament dat het scheppen van cultuur mogelijk maakt. De gebouwen zijn de basisuitrusting van het culturele leven in Vlaanderen.

Met: AB, 4AD, ABC, Beeldenproject Limburg, Beursschouwburg, De Grote Post, Concertgebouw, cultuurcentrum Hasselt, De Brakke Grond, De Krook, De Roma, deSingel, Destelheide, FeliXart, Frans Masereel Centrum, Hoge Rielen, Kaaitheater, Kasteel van Gaasbeek, KMSKA, nona, les ballets C de la B & LOD, Matterhorn, Museum Dhont-Dhaenens, OPEK, Rosas, S.M.A.K., STAM, STUK, Ultima Vez, Unie der Zorgelozen, Vlaamse Opera, Vooruit.